ο κυβος του Σοκολοσκι

Περπατας, μικρα κοφτα βιαστικα βηματα.
Προς τη μια μερια.
Φτανεις στην ακρη.
Γυριζεις.
Μετα απο την αντιθετη πλευρα.
Φτανεις στην ακρη.
Γυριζεις.
Πρωτα κοιτας, οταν φτανεις στην ακρη.
Σαν να μην το περιμενες.
Μια αιωνιοτητα παυση.
Μετα ξανακατεβαζεις το κεφαλι και συνεχιζεις, σαν το Σισυφο.
Δε σταματας ποτε.
Μουρμουριζεις ταυτοχρονα.
Ρωτας και απαντας.
Δεν υπαρχει κανεις διπλα σου να σε ακουει.
Το καταλαβαινεις αργα.
Χρησιμοποιεις β' ενικο στις ερωτησεις.
Απαντας με α'.
Δε δειχνεις να το προσεχεις οτι δεν υπαρχει ψυχη διπλα σου.
Ποιον ενδιαφερει;

-Ολα οσα κανουμε ποιον ενδιαφερουν;
-Ουτε καν εμας τους ιδιους.
-Ποιος καθοριζει το τι κανουμε;
-Η διαισθηση μας.
-Εμπιστευεσαι κατι ασαφες;
-Να βασιστω σε γεγονοτα;
-Να αναζητησεις αλλη οπτικη.
-Ποιο ειναι το φαινομενο;
-Η ριζα. Ο κορμος.  Τα κλαδια.

-Ποια   εργαλεια θα σου προσφερουν τη λυση; 
-Δεν ξερω αν θελω να τη δω τη λυση.
-Απομακρινσου απο το γεγονος και δες το ξεκαθαρα.
-Απο ολες τις πλευρες.
-Σαν τον κυβο του Σοκολοσκι.
-Ολα τα δεδομενα σαν να μη σε αγγιζουν.
-Ολα οσα εγιναν σαν να μη συνεβησαν σε σενα.
-Βγες απο το γεγονος.
-Απεκδυσου το ρολο.
-Κανε δυο βηματα πισω και κοιταξε το.
-Τι βλεπεις;
-Μονο ομιχλη. Τοσο πυκνη που δ μ αφηνει να δω παρα μεσα απο εναν καταρρακτη.
-Φυγε. 
-Πορτες.
-Κλειστες παντου.
 Σαν να ηταν αλλος που ειδε μεσα σε λιγη ωρα τα παντα ν αλλαζουν μετα απο καιρο. Νεα ταξη πραγματων.
-Ολα τα ιδια, αλλα ολα αλλιως.
-Φυγε.
-Μπες μεσα στην ομιχλη.
-Χαθηκα...

Περπατας, μικρα κοφτα βιαστικα βηματα.
Προς τη μια μερια.
Φτανεις στην ακρη.
Γυριζεις.
Μετα απο την αντιθετη πλευρα.
Φτανεις στην ακρη.
Γυριζεις.
Πρωτα κοιτας, οταν φτανεις στην ακρη.
Σαν να μην το περιμενες.
Μια αιωνιοτητα παυση.

Francis Picabia