Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

δεν εχω λογια...

Περιπλοκη η ψυχη. Τα αισθηματα αποσταθεροποιημενα, ακαταστατα. Εντονες εσωτερικες συγκρουσεις και ανακαταταξεις οδηγουν σε νεα μονοπατια, καποια περπατημεμνα, καποια απατητα, με κατευθυνουν περα απο τα ορια μου χωρις να ξερω τι θα συναντησω εκει. Αυτο που εμαθα ειναι οτι δεν φοβαμαι να το αντιμετωπισω, ο,τι κι αν ειναι αυτο που θα συναντησω εκει.
Δεν ξερω γιατι στα γραφω, εν ειδη ημερολογιου ισως, ξερω πια οτι απαντηση δεν θα παρω. Οταν εισαι μονος σου μαθαινεις να παλευεις μονος σου, δεν περιμενεις απο κανεναν να σου σταθει, περα απο δυο λογια κι ενα φιλικο χτυπημα στην πλατη και μια σχετικη αδιαφορια. Δεν παραπονιεμαι, ουτε με πειραζει πιια, ετσι κι αλλιως ολοι μονοι μας ειμαστε στην πραγματικοτητα. Δεν χρειαζομαι τιποτα απο κανεναν. Κακως αφεθηκα να πιστευω διαφορετικα. Καμια φορα γυριζει αυθορμητα ο νους σε στιγμες του παρελθοντος και ενα μελαγχολικο χαμογελο κανει την εμφανιση του. Αμεσως ομως το σβηνω, γιατι το παρελθον δεν υπαρχει, εχει τελειωσει και νεες στασεις υπαρχουν στο συνεχως διαμορφουμενο παρον.

Leonora Carrington

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

αστερόσκονη.....

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...